“Ja, ik weet waar ik het dit keer over wil hebben, roept ze al vanuit haar auto.”

Dan steekt ze stralend de parkeerplaats over.

Halverwege verandert de lach in een vraag: eerst wil ze weten hoe het met mij is.

Ik hou het kort, en vraag waar ze vandaag zou willen wandelen.

“Laten we de hei op gaan. Dat hebben we nog niet eerder gedaan.”

Naast elkaar lopen we richting het klaphek. De hond blijft, zoals altijd, een beetje achter om te kijken of er nog wat eten te scoren valt.

“Ja, dat is wel bijzonder, om te voelen wat ik wil. Dat heb ik niet zo vaak. Dat wil ik wel meer.”

En spontaan breekt de zon weer door in haar blik.

‘Als het zo fijn is om te weten wat je wil, is het dan een idee om samen kijken wat maakt dat je het soms niet weet?’

Maar ze hoort me niet meer. Volledig gefocust kijkt ze naar het waarschuwingsbord op het hek: “honden aan de lijn”

“Oh, maar ze mag daar niet los.” En ze blijft me strak aankijken.

Ik kijk vriendelijk terug, en denk alleen maar dat de hond ook prima aangelijnd kan lopen.

“Maar ze wil toch liever los?”

‘En wat wil jij?’

Er lijkt iets los te schieten, en emoties tuimelen over haar gezicht.

“Dat doe ik dus altijd. Eerst denken wat de ander nodig heeft.”

Resoluut stapt ze door het hek, en houdt het uitnodigend open.

We gaan een mooi gesprek in. Met de hond aan de lijn.

Bij lichaamsgericht coachen zie ik vaker dat de omgeving een wending in een gesprek markeert. Simpelweg omdat ons lijf er zo direct mee moet omgaan.

Ben je ook geïnteresseerd in dit soort kennis en andere elementen uit Somatic Experiencing? Loop dan op 27 juni mee met Diana van Donselaar en mij. In twee uur dragen we kennis over, en kun je ter plekke meteen gericht oefenen.

Stuur een mail om je op te geven of klik hier voor meer informatie.