Het allermooiste wat je op school kan zijn?
Leesvader!
Niet meteen afgerekend worden op resultaat, veel plezier hebben.
En de magie van het leren onder je ogen zien gebeuren.
Prachtig.
Wanneer ik de klas instap, zitten er een paar met grote glimmers te wachten wie er mee mag. Want ze weten: het is vandaag feest. Leesfeest.
De eerste die de juf aanwijst, rommelt zich doelgericht door de kast met instructiemateriaal, leesboekjes en remedial teachingspullen heen.
Ik laat zo’n kind begaan. Want als het een te simpele instructieset pakt, verveelt het zich dood.
En datzelfde kind kan zichzelf overschatten. Dan haalt het zich met een te moeilijk boekje een goeie bak frustratie op de hals.
Die dingen gebeuren één keer, en dan kan een kind voortaan zelf precies bepalen wat het nodig heeft om verder te komen.
Een heel enkele keer krijg ik wel eens een vraag mee van de juf. Dan is er gericht aandacht nodig. Voor tweeklanken, of zo. Opdat het kind niet gaat achterblijven.
Ik doe dat natuurlijk. En ieder kind doet ook altijd plichtsgetrouw mee.
Maar: we lachen minder, leren wordt een beetje werken, er verdwijnt wat magie.
En ik besef weer hoe luxe het leren is in een coachingssessie.
Waar vaak gelachen wordt.
Met coachees die zelf razendsnel ontdekken wat ze te leren hebben.
En waar magie de norm blijft.
to English